Een inkijkje in mij
En dan nader je de vijftig en vraag je je af of het werk dat je doet, of je dat nog tot je pensioen wil blijven doen. Voor mij was dat een nee.
Al werk ik nog steeds met plezier als Hbo-docent en supervisor op de Hogeschool Windesheim. Toch wilde ik wat ‘erbij’ gaan doen en wie weet ooit wel helemaal een carrière switch gaan maken.
Fysiek verlies, Kanker en de dood zijn thema’s die door mijn hele leven heen rondzwerven. Soms zijn ze weer actueel en dan verdwijnen ze weer voor een tijdje in mijn rugzak, die ik altijd met mij meedraag. Ik weet wat het is om te kampen met fysieke beperkingen en veelvuldig te moeten revalideren en hierdoor niet meer dat te kunnen wat je zo graag doet. Ook ken ik de gevolgen die Kanker met zich meebrengt; de onzekerheden, de angsten en ook het verdriet. In de loop van de jaren heb ik geleerd signalen in mijzelf te herkennen, op de rem te trappen en soms lekker eigenwijs door te gaan. Ik heb handvatten gekregen om in tijden van disbalans weer even op mijzelf te focussen en verder te kunnen gaan.
Niet dat het altijd super gaat, maar kan dat überhaupt wel?! Door de soms harde werkelijkheid te ervaren, het onbegrip en andere reacties van de omgeving en het gevoel er toch vaak alleen voor te staan, heeft mij doen besluiten dat ik hier aandacht voor wil gaan creëren. Ik wil anderen begeleiden die te maken hebben met fysiekverlies door chronisch ziekte, letsel of herstel na Kanker en de gevolgen ervan in het dagelijks leven. Hierdoor uit balans zijn geraakt en het even niet meer zelf kunnen.
In mijn werk als studentbegeleider begeleid ik veel studenten die kampen met omstandigheden die hun studie en persoonlijk welbevinden belemmeren. Dit kan te maken hebben met persoonlijke omstandigheden, faalangst, perfectionisme, ziekte of andersoortige verlieservaringen. Een rode draad is vaak dat ze niet dat kunnen doen wat ze eigenlijk willen. De lat hoog leggen, maar er zelf aan onderdoor gaan. Daarnaast heb ik veel mensen gesproken in vergelijkbare situaties als de studenten en mijzelf en veelal kwam het op hetzelfde neer. Als je ziek bent, het verlies vers is, is er aandacht. Maar na een tijdje sta je er alleen voor. Of je er dan al klaar voor bent?! En wat als je even in een dip raakt. Dan aankloppen bij anderen is lang niet altijd makkelijk. “Goh, dat had ik niet verwacht van jou ….? Het is al zo lang geleden …..? Maar je stond gisteren nog ……?” reacties die je op voorhand al kunt uittekenen en waar je niet op zit te wachten.
Waarom dan wel aankloppen bij mij? Logische vraag. Ik denk dat ik als persoon een prettige gesprekspartner ben, niet hoogdravend en zeker niet oordelend. Ook sta ik wat verder van je af. Ik hoef niets van je, waardoor met mij in gesprek gaan makkelijker is. Mijn persoonlijke ervaringen en deskundigheid zal ik zeker inzetten, maar het gaat om jou. Mijn insteek is vooral te kijken naar mogelijkheden, de draagkracht te vergroten, gezonde coping te ontwikkelen en te werken naar een gezonde balans zonder de realiteit uit het oog te verliezen. Hierbij te leren zelf regie te nemen over jouw leven en voor jou goede keuzes te maken.
In mijn vrije tijd houd ik mij bezig met fotografie en het bewerken ervan. Ik kan hierdoor even helemaal weg van de wereld zijn en in mijn eigen bubbel te zitten. Het ontspant en brengt mij terug bij mezelf. De foto’s die op deze website staan, heb ik dan ook zelf gemaakt. Ze zijn niet perfect, maar ze passen bij mij. En wie is nou perfect, of beter wie wil er nou perfect zijn?
Werkervaring
Mijn ervaringen in begeleiden zijn vooral door mijn tijd als jeugdhulpverleenster bij Bureau Jeugdzorg (van 1999 – 2008) en als studentbegeleider en supervisor binnen de opleiding Social Work (2008 – heden).
Daarnaast werk ik sinds december 2019 als zorgvrijwilliger in het Hospice te Bennekom. In het hospice heb ik ervaring opgedaan in het begeleiden van mensen in hun laatste fase van het leven en hun naasten. Naast het voeren van zeer persoonlijke en diepgaande gesprekken over het leven en de dood, het helpen bij alle dagelijkse dingen en een stukje persoonlijke verzorging, vinden de mensen het ook fijn als ik er soms alleen maar ben.
Opleidingen
Om mijn kennis up-to-date te houden heb ik diverse studies gevolgd. Enkele relevante zal ik hieronder beschrijven.
Na de HAVO ben ik naar het CIOS gegaan en ben afgestuurd bewegingsagoog. Hier is mijn interesse voor de balans tussen lichaam en geest (welbevinden) ontstaan.
Tijdens mijn werk als sportbuurtwerker in diverse ‘probleemwijken’ in Arnhem kwam ik in aanraking met jeugd waar ik zorgen om had. Vanuit deze ervaring ben ik mij gaan omscholen tot maatschappelijk werker en gaan werken bij Bureau Jeugdzorg.
Door veranderingen in de jeugdzorg, kwam het werk verder van mij af te staan. In die tijd heb ik diverse ‘train-de-trainer’ trainingen gegeven in het kader van jeugdhulpverleningsmethodieken. Ik merkte dat ik dit leuk vond en besloot de Post-Hbo opleiding “Opleiden, Coachen en Trainen” te gaan volgen. Met deze opleiding behaalde ik mijn onderwijsbevoegdheid om in eigen vakgebied les te kunnen gaan geven binnen het hbo-onderwijs.
Om ook supervisie te mogen gaan geven, ben ik de supervisoren opleiding gaan volgen.
Omdat de psychologie van de mens mij erg trekt: “Waarom doen we wat we doen, wat zijn herkenbare patronen en gedragingen, wat is genetisch en wat is aangeleerd….?” heb ik diverse masterclasses van de opleiding toegepast psychologie gevolgd.
Afgeronde MC’s: Psychologie en Gedrag, Sociale Psychologie, Ontwikkelingspsychologie, Klinische psychologie en Psychopathologie.
Mijn laatste verdieping is die van ‘Verlies & Rouwbegeleider’. Met deze opleiding wil ik mensen gaan begeleiden die te maken krijgen met elke vorm van verlies. Of het nu gaat om het verlies van een dierbare, je baan, je lichamelijk functioneren door ziekte of letsel……
Het gaat om het verlies van een leven die veranderd is en waar je nog geen weg in weet.