Een inkijkje in mij
Fysiek verlies, Kanker en de dood zijn thema’s die door mijn hele leven heen rondzwerven.
Soms zijn ze weer actueel en dan verdwijnen ze weer voor een tijdje in mijn rugzak, die ik altijd met mij meedraag. Ik weet wat het is om te kampen met fysieke beperkingen en veelvuldig te moeten revalideren en hierdoor niet meer dat te kunnen wat je zo graag doet. Ook ken ik de gevolgen die Kanker met zich meebrengt; de onzekerheden, de angsten en ook het verdriet. In de loop van de jaren heb ik geleerd signalen in mijzelf te herkennen, op de rem te trappen en soms lekker eigenwijs door te gaan.
Ik heb handvatten gekregen om in tijden van disbalans weer even op mijzelf te focussen en verder te kunnen gaan.
Niet dat het altijd super gaat, maar kan dat überhaupt wel?! Door de soms harde werkelijkheid te ervaren, het onbegrip en andere reacties van de omgeving en het gevoel er toch vaak alleen voor te staan, heeft mij doen besluiten dat ik hier aandacht voor wil gaan creëren. Ik wil anderen begeleiden die te maken hebben met fysiekverlies door chronisch ziekte, letsel of herstel na Kanker en de gevolgen ervan in het dagelijks leven. Hierdoor uit balans zijn geraakt en het even niet meer zelf kunnen.
In mijn werk als studentbegeleider begeleid ik veel studenten die kampen met omstandigheden die hun studie en persoonlijk welbevinden belemmeren. Dit kan te maken hebben met persoonlijke omstandigheden, faalangst, perfectionisme, ziekte of andersoortige verlieservaringen. Een rode draad is vaak dat ze niet dat kunnen doen wat ze eigenlijk willen. De lat hoog leggen, maar er zelf aan onderdoor gaan. Daarnaast heb ik veel mensen gesproken in vergelijkbare situaties als de studenten en mijzelf en veelal kwam het op hetzelfde neer. Als je ziek bent, het verlies vers is, is er aandacht. Maar na een tijdje sta je er alleen voor. Of je er dan al klaar voor bent?! En wat als je even in een dip raakt. Dan aankloppen bij anderen is lang niet altijd makkelijk. “Goh, dat had ik niet verwacht van jou ….? Het is al zo lang geleden …..? Maar je stond gisteren nog ……?” reacties die je op voorhand al kunt uittekenen en waar je niet op zit te wachten.
Waarom dan wel aankloppen bij mij? Logische vraag. Ik denk dat ik als persoon een prettige gesprekspartner ben, niet hoogdravend en zeker niet oordelend. Ook sta ik wat verder van je af. Ik hoef niets van je, waardoor met mij in gesprek gaan makkelijker is. Mijn persoonlijke ervaringen en deskundigheid zal ik zeker inzetten, maar het gaat om jou. Mijn insteek is vooral te kijken naar mogelijkheden, de draagkracht te vergroten, gezonde coping te ontwikkelen en te werken naar een gezonde balans zonder de realiteit uit het oog te verliezen. Hierbij te leren zelf regie te nemen over jouw leven en voor jou goede keuzes te maken.
In mijn vrije tijd houd ik mij bezig met fotografie en het bewerken ervan. Ik kan hierdoor even helemaal weg van de wereld zijn en in mijn eigen bubbel te zitten. Het ontspant en brengt mij terug bij mezelf. De foto’s die op deze website staan, heb ik dan ook zelf gemaakt. Ze zijn niet perfect, maar ze passen bij mij. En wie is nou perfect, of beter wie wil er nou perfect zijn?
Werkervaring en opleidingen
In mijn werkend en lerend leven heb ik diverse paden gevolgd. Voor mij kwamen ze altijd weer samen en vloeide logisch uit elkaar voort.
Na de havo ben ik naar het CIOS gegaan en ben afgestuurd bewegingsagoog. Hier is mijn interesse voor de balans tussen lichaam, geest (welbevinden) en sociale omgeving ontstaan.
Met dit diploma op zak ben ik gaan werken als sportbuurtwerker in diverse ‘probleemwijken’ in Arnhem. Door het organiseren van diverse sportstimuleringsprojecten kwam ik in aanraking met jeugd waar ik zorgen om had. Ik wilde graag meer doen dan dat ik kon binnen mijn werk. Ik ben mij dan ook gaan omscholen tot maatschappelijk werker en gaan werken bij Bureau Jeugdzorg.
Hier heb ik veel kinderen en hun ouders mogen begeleiden in een voor hen kwetsbare tijd. Door veranderingen in de jeugdzorg, kwam het werk verder van mij af te staan. In die tijd heb ik diverse ‘train-de-trainer’ trainingen gegeven omdat het werk overgedragen moest worden naar het voorliggend veld.
Ik merkte dat ik dit leuk vond. Mijn lesgeefervaringen vanuit het CIOS kwamen goed van pas. Om mij meer te bekwamen ben ik de Post-hbo opleiding “Opleiden, Coachen en Trainen” gaan volgen en heb hiermee mijn onderwijsbevoegdheid behaald.
Voor mij voelde het dan ook logisch om na negen jaar te hebben gewerkt bij bureau Jeugdzorg de overstap te maken naar het hbo onderwijs als docent maatschappelijk werk. Wat later is overgegaan naar de huidige Sociaal Werk opleiding.
Om ook supervisie te mogen gaan geven, ben ik de supervisoren opleiding gaan volgen. Een mooie begeleidingsvorm waar een duidelijke link is tussen wie je bent als persoon en wat het beroep en de werksituatie van jou verwacht.
Als docent, studentbegeleider en supervisor heb ik veel studenten begeleid waarbij er omstandigheden waren die hun studie, maar ook hun persoonlijke ontwikkeling op diverse terreinen belemmerden. Ik merkte dat veel thema’s in deze begeleiding te maken hadden met verlieservaringen. Niet alleen in het kader van het verliezen van een dierbare, maar ook verlies van gezondheid of als studenten door omstandigheden het voor hun gewenste pad niet meer kunnen volgen.
Mede hierdoor is de interesse ontstaan om mensen te gaan begeleiden die kampen met verlies en rouwervaringen ten gevolge van ziekte of trauma waardoor ze een andere manier van leven eigen moeten gaan maken. Om mij te bekwamen ben ik de opleiding tot Verlies & Rouwbegeleider gaan volgen en ben ik mij gaan verdiepen in traumaverwerking, verlies van gezondheid en de mentale gevolgen ervan.
Gelijke tijd heb ik mij aangemeld als zorgvrijwilliger in het hospice. Naast het voeren van zeer persoonlijke en diepgaande gesprekken over het leven en de dood, het helpen bij alle dagelijkse dingen en een stukje persoonlijke verzorging, zit ik soms gewoon naast iemand in stilte. Het er zijn is dan al genoeg.
Ook heb ik een jaar gewerkt als medisch maatschappelijk werker in het Radboudumc. Hier was ik verbonden als gespecialiseerd medisch maatschappelijk werker aan de afdelingen IC/MC, trauma/Orthopedie en de hiv-poli. En begeleide patiënten in het omgaan met hun ziekte of de gevolgen van hun trauma.